اندرز اریکسون

اندرز اریکسون (Anders Ericsson) روانشناس شناختی سوئدی، محقق برجسته و استاد دانشگاه فلوریدا بود که پژوهش‌های او در زمینه کسب تخصص و عملکرد انسان، شهرتی جهانی برایش به ارمغان آورده بود.

پروفسور اریکسون با بررسی عملکرد متخصصان در زمینه‌های مختلفی چون پزشکی، موسیقی، ورزش و هنر و تمرکز بر تمرین‌های آگاهانه و سخت‌کوشانه این افراد، قصد داشت بنیان‌های روانشناختی کسب مهارت و تخصص را بشناسد.

او تلاش کرد افسانه‌هایی که پیرامون فرایند یادگیری بودند باطل کند و به مردم نشان دهد که هرکس می‌تواند با اراده‌ای محکم و تمرین فراوان به شیوه صحیح، به یک قهرمان تبدیل شود. سوال اساسی زندگی او این بود: «چه چیزی باعث می‌شود یک متخصص، مهارت بالایی در یک کار کسب کند؟»

اندرز سال ۱۹۴۷ به دنیا آمد. او به‌یاد می‌آورد که در کودکی، پدرش همیشه داستان نوازنده ایتالیایی مشهور ویولن، نیکولو پاگانینی را تعریف می‌کرد.

در این حکایت، در میانه یک کنسرت ابتدا یک تار ساز او پاره می‌شود، سپس برای دومین و سومین تار ویولن هم همین اتفاق می‌افتد. با این حال پاگانینی می‌تواند تنها با یک تار سالم، کنسرت خود را به پایان برساند و شنوندگان را مبهوت مهارت خود کند.

این داستان باعث شد از همان زمان، شیفته عملکرد مغز شود. به روانشناسی علاقه‌مند شد و در سال ۱۹۷۶ توانست مدرک دکترای خود را از دانشگاه استکهلم در رشته روانشناسی شناختی دریافت کند. هربرت سیمون، برنده جایزه نوبل، از او دعوت کرد که برای پژوهش و تدریس به دانشگاه کارنگی ملون بیاید.

در سال ۱۹۹۲ به دانشگاه ایالتی فلوریدا پیوست و تا پایان دوران کاری خود در آن‌جا باقی ماند. شهرت پژوهش‌هایش تا جایی رسید که باشگاه‌های ورزشی مشهوری همچون منچستر یونایتد انگلستان و فیلادلفیا ایگلز آمریکا از او به‌عنوان مشاور در زمینه عملکرد بازیکنان دعوت کردند.

علاوه‌بر آن، وی در سازمان‌های مهم خصوصی و دولتی مانند گوگل و CIA نیز به سخنرانی پرداخت. حتی منتقدانش نیز درباره او می‌گویند «پرفسور اریکسون به‌ما نشان داد که انسان چه ظرفیت عظیمی برای یادگیری و پیشرفت دارد و محدودیت توانایی‌های انسان از آن‌چه تصور می‌کردیم کمتر است.»

اندرز اریکسون در مشهورترین کتاب خود، «قله» که به کمک رابرت پول تألیف شده است، به خوانندگان نشان می‌دهد که تمرین مداوم و اصولی می‌تواند موفقیت را برای هر کسی، حتی فردی که تصور می‌کند در یک مهارت یا تخصص خاص کاملاً بی‌استعداد است، به ارمغان بیاورد.

پرفسور اریکسون سال ۲۰۲۰ چشم از جهان فروبست. با این وجود آثار به‌جا مانده از او همچنان الهام‌بخش افرادی است که با تمرین، تلاش و کوشش، در مسیر موفقیت گام برمی‌دارند.