کلی شرکی

کلی شرکی (Clay Shirky) نویسنده، مشاور و آموزگار آمریکایی است. تخصص او، آثار اجتماعی و اقتصادی فناوری‌های مرتبط با اینترنت بر انسان‌ها است. در سال ۲۰۱۷ او به عنوان نایب‌رییس گروه فناوری‌های آموزشی دانشگاه نیویورک انتخاب شد. متخصصان او را «یکی از متفکران برجسته در حوزه تاثیر اینترنت بر جامعه و اقتصاد» می‌دانند.

وی از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ نیز در پردیس شانگهای دانشگاه نیویورک به عنوان مسئول ارشد اطلاعات انجام وظیفه می‌کرد. او در انستیتو ژورنالیسم Arthur L. Carter و دوره ارتباطات تعاملی دانشکده هنرهای Tisch دانشگاه نیویورک نیز مشغول به تدریس است. شرکی سابقه تدریس در دانشگاه هاروارد را نیز دارد.

شرکی در دوره‌های آموزشی خود بیش از هرچیز به تاثیرات در‌هم‌تنیده و مرتبط هم‌بندی شبکه (Network Topology) فناوری‌های نوین و شبکه‌های اجتماعی می‌پردازد و به دانشجویانش می‌آموزد که شبکه‌هایی که بشر در سال‌های اخیر ساخته است، چگونه فرهنگ ما را شکل می‌دهند و از آن تاثیر می‌پذیرند.

ویلیام سال ۱۹۶۴ در میسوری، ایالات متحده متولد شد. مدرک کارشناسی هنرهای زیبای خود را از دانشگاه ییل دریافت کرد و پس از آن برای تاسیس یک گروه تئاتر به نیویورک آمد و مشاغل مختلفی را در حوزه هنر و تکنولوژی تجربه کرد.

او از سال ۱۹۹۶ درباره تکنولوژی و اینترنت در نشریات و رسانه‌های مختلف می‌نویسد و با افراد تاثیرگذار این حوزه مصاحبه می‌کند. ستون‌های ثابت و مقالات او در مجلات معتبری چون Business ۲.۰۷ نیویورک تایمز، Wired، وال‌استریت ژورنال و Harvard Business Review به چاپ می‌رسند.

شرکی عمده زمان خود را میان فعالیت‌هایی چون مشاوره، تدریس و نوشتن درباره آثار فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی اینترنت تقسیم می‌کند. وی در هیئت مشاوره بنیاد Wikimedia نیز عضویت دارد.

او در حرفه مشاوره بر فناوری‌های نامتمرکزی مانند شبکه‌های وایرلس و ارتباطات Peer to Peer تمرکز می‌کند که به عنوان جایگزینی برای زیرساخت‌های سنتی شبکه جهانی اینترنت (بر پایه ارتباطات سیمی کلاینت-سرورها) محسوب می‌شوند.

کلی شرکی یک اصل به نام خود نیز طرح کرده است (The Shirkey Principle) که بیان می‌کند: موسسات تلاش می‌کنند مشکلی را که در ابتدا، موسسه به عنوان راه‌حل آن به وجود آمده حفظ کنند [تا خود از بین نروند].

یکی از مهم‌ترین آثار او کتاب «اینجا همه حضور دارند» است. وی در این کتاب بیان می‌کند که چگونه فناوری اینترنت روابط انسانی را تحت‌الشعاع قرار داده است. او برخلاف باور عموم، عقیده دارد که پلتفرم‌های آنلاین به جای جداکردن و افزایش تنهایی انسان‌ها، می‌توانند نقشی سازنده در برقراری ارتباطات حضوری ایفا کنند.