من اولین‌بار عشق رو لابه‌لای کتاب‌های روانشناسی لمس کردم؛ با یالوم دست گذاشتم روی کهنه‌ترین زخم‌های روحم. با یانگ، اتاق آشفته و تاریک ذهنم رو سروسامان دادم. با فروید، طفل گریزپا و چموش درونم رو رام کردم. با فرانکل، بزرگترین معنای زندگیم رو یافتم؛ اما در آخر، این واژگان بودند که تضاد عمیق روح بلندپرواز و کالبد عزلت‌نشین من رو به تعادل رسوندند.