ثبت نام و دریافت هدیه
– « اختلال کم توجهی دیگر چیست؟ منظورت ADHD است؟ دروغ می‌گویی، تو ای‌دی‌اچ‌دی نداری چون بیش‌فعال نیستی! فقط تنبلی و حواس‌پرت.»
+ «نه. زندگی برای من یک مبارزه روزانه برای ایجاد انگیزه است تا بتوانم کارهایم را تمام کنم! نامرتبم. ساکتم اما ذهن آشوبی دارم. کارها را به تعویق می‌اندازم. در خواندن یا نوشتن تمرکز ندارم. وقتی حرف می‌زنند نمی‌توانم به حرف‌هایشان توجه کنم. به خاطر همه این‌ها از خودم بدم می‌آید؛ اما ظاهراً همه چیز زیر سر ADD است».
اگر پاسخ بالا حرف دل شما هم هست، ممکن است به اختلال کمتوجهی مبتلا باشید. با این مقاله از مجله بوکاپو همراه باشید تا بیشتر با این اختلال که به آن Inattentive ADHD گفته میشود، آشنا شویم.
اختلال کم توجهی چیست؟
ADD یا اختلال کمبود توجه معمولاً برای توصیف یک وضعیت نورولوژیکی به‌کار می‌رود که با نشانه‌های بی‌توجهی، حواسپرتی و حافظه کاری (حافظه فعال) ضعیف همراه است. البته اصطلاح ADD دیگر منسوخ شده و امروزه دیگر به‌طور رسمی مورد استفاده قرار نمی‌گیرد؛ اختلاف‌نظرهای زیادی در این رابطه وجود دارد، اما می‌توان گفت نام صحیح این وضعیت، ADHD است.
کافی است به معنای این عبارت توجه کنیم. ADHD مخفف Attention Deficit Hyperactivity Disorder است که می‌توان آن را اختلال کمتوجهی-بیش‌فعالی ترجمه کرد.
این عبارت هم بخش کمتوجهی و هم بخش بیش‌فعالی را شامل میشود. بنابراین ADD به‌شکل محاوره برای آن دسته از مبتلایان به ADHD استفاده میشود که دچار نقص توجه هستند، اما علائم بیش‌فعالی را ندارند.
اختلال کمتوجهی-بیش‌فعالی چیست؟
یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی رشدی، ADHD یا اختلال کمتوجهی-بیش‌فعالی است. این اختلال معمولاً برای اولین بار در دوران کودکی تشخیص داده میشود و اغلب تا بزرگسالی ادامه پیدا میکند.
بسته به این که فرد بیشتر دچار چه نوع علائمی باشد، سه نوع ADHD را می‌توان بررسی کرد:
- اختلال کمتوجهی
- اختلال بیش‌فعالی
- ترکیبی
بسیاری از افراد، ADHD را فقط مساوی با نوع بیش‌فعال آن می‌دانند. آن‌ها فکر می‌کنند تنها افرادی که بسیار پرانرژی، پرحرف و بی‌قرار هستند، از این بیماری رنج می‌برند. اما واقعیت این است که افرادی که به ADHD از نوع کم‌توجه مبتلا هستند، علائم بسیار متفاوتی دارند. در رابطه با ADHD از نوع بیش‌فعال می‌توانید مقاله زیر را مطالعه کنید.
پیشنهاد مطالعه: بیش فعالی چیست و چگونه درمان میشود؟
اختلال کم توجهی در بزرگسالان
افرادی که از این اختلال رنج می‌برند، ممکن است علائم زیر را داشته باشند:
- این افراد به جزئیات توجه زیادی ندارند.
- در حفظ توجه مشکل دارند و وقتی با آن‌ها صحبت میشود، به نظر می‌رسد، گوش نمی‌دهند.
- اهمال‌کاری دارند.
- در سازماندهی کارها به مشکل برمی‌خورند و بی‌دقتی‌ها و اشتباهات زیادی در کارهایشان دارند.
- از انجام کارهایی که به تلاش ذهنی مداوم نیاز دارند، دوری می‌کنند.
- حواسشان به‌راحتی پرت میشود و دامنه توجه کوتاهی دارند.
- افراد مبتلا به اختلال کم توجهی معمولاً فراموشکار هستند.
- کاری را شروع می‌کنند؛ اما به‌راحتی تمرکز خود را از دست می دهند، از مسیر خود منحرف می‌شوند و فعالیت جدیدی شروع می‌کنند.
- پیروی از دستورالعمل‌ها برای این افراد سخت است.
- وسایل شخصی مثل کتاب یا کلید خود را گم می‌کنند و حتی ممکن است قرار ملاقات‌ها را از دست بدهند.
دیگران ممکن است این افراد را یک فرد خیالباف در نظر بگیرند. از طرف دیگر کسانی که از این اختلال رنج می‌برند، به نظر می‌رسد فردی نامنظم هستند. همچنین تصور میشود که حضورشان در مدرسه یا در سر کار با بی‌علاقگی همراه است.
درواقع عدم تمرکز آن‌ها بی‌علاقگی پنداشته میشود. همچنین علائم ADD در بزرگسالان اغلب با تنبلی یا بی‌مسئولیتی اشتباه گرفته میشود. حواسپرتی یکی دیگر از مسائلی است که آن‌ها را به‌شدت درگیر میکند. در همین رابطه، شاید خلاصه کتاب ذهن حواس جمع بتواند به آن‌ها کمک کند.
درمان اختلال کم توجهی
برای اکثر افرادی که مبتلا به هر سه‌نوع ADHD هستند، ترکیبی از کارهای مختلف میتواند به آن‌ها کمک کند. این ترکیب میتواند شامل موارد زیر باشد:
- دارو
- آموزش مهارت‌های زندگی
- تراپی
برای این که بتوانید از هر درمان بیشترین بهره را ببرید، باید به این نکته توجه کنید که ADHD چه تأثیری روی شما می‌گذارد؛ برای مثال آیا ADHD روی روابط شما با خانواده‌تان تأثیر گذاشته است؟ اگر به این مسئله دقت کنید، بهتر می‌توانید بفهمید که آیا شیوه درمانی خاصی که دریافت کرده‌اید، مؤثر بوده است یا خیر؟
دارودرمانی
یکی از درمانهای ADHD مصرف دارو است. اما پیداکردن بهترین دارویی که مناسب شما باشد، ممکن است نیاز به آزمون و خطا داشته باشد. همچنین دارویی که در ابتدا خیلی خوب عمل میکند، به‌مرور ممکن است کارایی خود را از دست بدهد.
گفتگو با درمانگر
صحبت با یک درمانگر حرفه‌ای نیز میتواند برای درمان اختلال کم توجهی به‌خوبی عمل کند. تراپی به شما و خانوده‌تان کمک میکند تا درمورد نحوه عملکرد ADHD و نحوه برخورد بهتر با مشکلاتی که به وجود می‌آورد، اطلاعات بیشتری کسب کنید.
اگر دوست دارید بدانید روان‌درمانگر چه کسی است و چگونه مشکلات زندگی افراد را حل میکند، خلاصه کتاب «شاید نیاز داری با یک نفر حرف بزنی» را در بوکاپو از دست ندهید.
استفاده از کوچ ADHD
شما می‌توانید مهارت‌های عملی مثل نحوه برنامه‌ریزی، تعیین هدف، مدیریت زمان و… را از یک کوچ ADHD بیاموزید. او میتواند به شما کمک کند باانگیزه و متمرکز باقی بمانید و تغییراتی که می‌خواهید را در زندگی خود ایجاد کنید.
عضویت در یک انجمن ADHD
اگر بتوانید یک انجمن ADHD در منطقه خود پیدا کنید، می‌توانید با سایر افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، آشنا شوید. این انجمن میتواند به‌عنوان یک پشتیبان برای شما عمل کند.
کمتوجهی در کودکان
کودکی که دچار اختلال کم توجهی است، ممکن است به اشتباه به‌عنوان یک فرد خجالتی یا کسی که در دنیای خودش سیر میکند، شناخته شود. همچنین به نظر می‌رسد که بی‌حوصله است و به فعالیت‌های کلاس علاقه‌ای ندارد. این افراد ممکن است:
- باعجله امتحان دهند و سؤالاتی که پاسخ آن‌ها را می‌دانند از دست بدهند.
- آن‌ها ممکن است در طول کلاس با محرک‌های خارجی به‌راحتی حواسشان پرت شود.
- از طرف دیگر کمد یا میز این افراد احتمالاً آنقدر نامرتب است که خر با بارش در آن گم میشود!
یک دانش‌آموز با اختلال کم توجهی ممکن است در حالی که هنوز کارش تمام نشده است، به بیرون خیره شود. این حالت ممکن است توسط دیگران رویاپردازی، تنبلی یا بی‌تفاوتی تلقی شود. به دلیل همین رفتارها، کودک ممکن است در درس خود ضعیف عمل کند و باعث ناامیدی والدین و معلمانش شود.
اگر فرزند شما مشکوک به ADHD است با مشاور مدرسه، معلم و پزشک کودک خود مشورت کنید. هرچه زودتر اقدام کنید، کودک شما مشکلات کمتری را تجربه میکند. پزشک اطفال ممکن است شما را به یک روانشناس کودک ارجاع دهد تا بررسی‌های لازم انجام شود.
درمان کم توجهی در کودکان
باید بدانید که هیچ درمان قطعی برای ADHD وجود ندارد؛ اما قرارگرفتن در روند درمان به کودکان کمک میکند تا علائم خود را مدیریت کنند و عملکرد روزانه خود را بهبود بخشند. درمان کودکان مبتلا به ADHD شامل دارو، مداخلات رفتاری یا ترکیبی از این دو است.
اما قبل از آن که بخواهیم به روش‌های درمانی آن بپردازیم، به شما پیشنهاد می‌کنیم که خلاصه کتاب مزایای بیش‌فعالی و نقص توجه (ADHD) را در بوکاپو مطالعه کنید. این کتاب به شما کمک میکند که به‌عنوان والدین یک کودک مبتلا به ADHD نگرانی کمتری نسبت‌به این مسئله داشته باشید.
دارو
ADHD اغلب با یکی از این سه نوع دارو درمان میشود:
- محرک‌های روانی
- داروهای ضدافسردگی
- داروهای غیرمحرک
مانند هر داروی دیگری این داروها نیز ممکن است عوارضی داشته باشند. اگر فکر می‌کنید فرزند شما بعد از خوردن این داروها علائمی غیرعادی تجربه میکند، حتماً با پزشک مشورت کنید.
مدیریت رفتار
حتی اگر به‌عنوان والدین تصمیم بگیرید که دارو را به‌عنوان یک گزینه درمانی در نظر نگیرید، اکثر پزشکان و روانشناسان کودک پیشنهاد می‌کنند که به کودک خود کمک کنید و مهارت‌های رفتاری را به او آموزش دهید. ۲ کاری که می‌توانید برای درمان اختلال کم توجهی یا ADHD انجام دهید، در ادامه آمده است:
رفتاردرمانی: در این روش یک درمانگر با شما و کودک خردسالتان ملاقات میکند. در این جلسه درمانگر با فرزند شما صحبت میکند و حتی ممکن است به او کمک کند تا احساسات خودش را بیان کند. درمانگر ممکن است خانواده‌درمانی را پیشنهاد کند تا همه اعضای خانواده بتوانند روش درست مدیریت وضعیت کودک را یاد بگیرند.
آموزش والدین: برای کودکان مبتلا به ADHD که زیر ۱۲ سال هستند، به والدین توصیه میشود تا از یک درمانگر، آموزش‌های لازم را دریافت کنند. والدین باید یاد بگیرند تا به کودک کمک کنند تا بتواند شرایط خود را مدیریت کند.
پیشنهاد مطالعه: فرزندپروری و تاثیر رفتارهای درست و نادرست والدین
تست اختلال کم توجهی
با خواندن این مقاله ممکن است به این نتیجه رسیده باشید که خودتان یا فرزندتان دچار اختلال کمتوجهی هستید. اگر امکان آن را ندارید که فوراً پیش یک درمانگر بروید تا مطمئن شوید، می‌توانید از تست تشخیصی استفاده کنید.
شما می‌توانید از این تست برای تشخیص اختلال ADHD خود کمک بگیرید. همچنین تست‌هایی برای والدین یا معلم‌ها وجود دارد که می‌توانید به کمک آن برای تشخیص ADHD فرزند یا شاگرد خود از آن کمک بگیرند.
در نهایت نتایج تست را در اختیار درمانگر خود قرار دهید. توجه داشته باشید در نهایت، اختلالات مربوط‌به سلامت روان تنها توسط متخصصان این حوزه قابل تشخیص قطعی هستند. با کلیک روی این لینک می‌توانید به یکی از تست‌های تشخیصی ADD دسترسی داشته باشید.
از آنجا که اغلب برداشت‌های اشتباهی از علائم بی‌توجهی وجود دارد و به اشتباه تشخیص داده میشود، معمولاً به روابط و عزت نفس فرد آسیب می‌زند، به سرخوردگی تحصیلی و احساس شرم منجر میشود و حتی ممکن است باعث شکست در درمان شود.
این روند میتواند تا آخر عمر ادامه پیدا کند. از آنجایی که این اختلال مشکلاتی را در امور مالی، روابط و… ایجاد میکند، ارزش آن را دارد که در هر سنی تشخیص داده شود.
سخن آخر
در این مقاله دیدیم افرادی که به اختلال کم توجهی مبتلا هستند، علائم بسیار متفاوتی از افراد مبتلا به بیش‌فعالی دارند. به همین دلیل وقتی به کسی که دچار این اختلال است گفته میشود ADHD دارد، احتمالاً بسیار تعجب میکند.
اگر فرزندی دارید که ممکن است به ADHD مبتلا باشد، از برچسب‌خوردن به او نترسید و با درمان به‌موقع، کیفیت زندگی او را بهبود ببخشید. اگر شما هم از اختلال کمبود توجه رنج می‌برید، از تجربیات خود برای ما بنویسید. به ما بگویید چگونه با آن کنار می‌آیید؟
اختلال کمتوجهی بیش‌فعالی تنها یکی از هزاران چالشی است که ممکن است در زندگی روزمره با آن مواجه باشیم. بوکاپو به‌عنوان مرجع خلاصه ارزشمند‌ترین کتاب‌های جهان در دسته‌بندی‌های گوناگونی مانند روانشناسی و نیز مهارت‌های اجتماعی، شما را در مواجهه با این چالش‌های زندگی یاری میکند.
یکی از رایجترین اختلالات عصبی رشدی در کودکان ADHD است. یکی از نمودهای این اختلال بهصورت کمتوجهی بروز پیدا میکند که به حواسپرتی و حافظه فعال ضعیف منجر میشود.
یکی از درمانهای این اختلال با خوردن دارو صورت میگیرد. همچنین روشهایی مثل تراپی نیز میتواند کمککننده باشد. برای درمان این اختلال باید به متخصص مربوطه مراجعه کنید.
