خودآگاهی چیست و برای افزایش آن چه کارهایی انجام بدهیم؟

زمان مطالعه: 8 دقیقه

خودآگاهی چیست؟ تا حالا شده در یک دعوا یا یک موقعیت استرس‌زا، کاری کنید یا حرفی بزنید که بعداً پشیمان شوید و با خودتان بگویید: «من چرا این‌طوری رفتار کردم؟» این لحظات، لحظه‌هایی هستند که نشان می‌دهند چقدر نیاز داریم درون خودمان را بهتر بشناسیم. در این دنیای سریع و شلوغ، خودآگاهی شاید شبیه یک کار اضافی به نظر برسد، اما در واقع، مهم‌ترین ابزار شما برای یک زندگی موفق و آرام است.

خودآگاهی کمک می‌کند بفهمیم واقعاً چه چیزی خوشحالمان می‌کند، از چه چیزهایی بدمان می‌آید، نقاط قوت و ضعفمان کجاست و اصلاً چرا بعضی کارها را انجام می‌دهیم. اگر می‌خواهید از زندگی بیشترین بهره را ببرید و واقعاً بدانید خودآگاهی چیست و چه جادویی در زندگی‌تان دارد، این مقاله در مجله بوکاپو را از دست ندهید. ما اینجا به زبان خیلی ساده توضیح می‌دهیم که چطور این مهارت طلایی را در خودتان قوی کنید.

خودآگاهی یعنی چه؟

خودآگاهی به زبان ساده یعنی اینکه حواس‌مان به خودمان باشد! یعنی بتوانیم در هر لحظه، افکار، احساسات و رفتارهایمان را ببینیم و درک کنیم. وقتی می‌پرسیم معنی خودآگاهی چیست، در واقع یعنی: «من الان دقیقاً چه احساسی دارم؟» یا «چرا این حرف را زدم؟»

این مهارت یک جور توانایی است که باعث می‌شود خودمان را بشناسیم، نه با قضاوت، بلکه با کنجکاوی و درک. خودآگاهی شامل شناخت احساسات درونی، واکنش‌های تند و غافلگیرکننده و حتی آرزوها و رؤیاهایمان است. اگر می‌خواهید بدانید که دلیل رفتارهای درونی و بیرونی شما چیست، کلیدش در همین خودآگاهی است.

چرا خودآگاهی اهمیت دارد؟

اهمیت خودآگاهی در دو چیز خلاصه می‌شود: زندگی بهتر و حال بهتر. وقتی خودآگاهی بالایی داریم، می‌دانیم کجا انرژی بگذاریم که نتیجه بگیریم و از چه کارهایی دوری کنیم که حالمان بد نشود. این شناخت به ما کمک می‌کند تصمیم‌های شغلی و شخصی درست‌تری بگیریم و وقت و انرژی‌مان را هدر ندهیم.

از طرفی، وقتی حالمان خوب نیست، فرد خودآگاه می‌داند که این حال بد از کجا آمده، چه اسمی دارد (مثلاً خشم، ترس یا ناامیدی) و به جای فرار یا سرکوب، آن را مدیریت می‌کند. در واقع، خوداگاهی یعنی راننده زندگی خود باشیم، نه مسافری که فقط واکنش نشان می‌دهد. این مهارت پایه و اساس آرامش و موفقیت است.

مزایای رسیدن به خودآگاهی چیست؟

وقتی به سطح خوبی از خودآگاهی می‌رسیم، کلی اتفاق خوب در زندگی‌مان می‌افتد. اول از همه، خودشناسی ما عمیق‌تر می‌شود و چون خودمان را خوب می‌شناسیم، اعتماد به نفس واقعی پیدا می‌کنیم. دوم، روابطمان با دیگران بهتر می‌شود. چون می‌دانیم حرف‌ها و کارهایمان چه تأثیری روی بقیه می‌گذارد، می‌توانیم رفتارمان را تنظیم کنیم و با دیگران همدلی بیشتری داشته باشیم.

علاوه بر این، مراحل خودآگاهی به ما کمک می‌کند در کارمان پیشرفت کنیم، کمتر دچار تعارض و درگیری شویم و بتوانیم هدف‌هایی برای خودمان بگذاریم که واقعاً قابل دسترس باشند. خلاصه، با قوی شدن این مهارت، کنترل بیشتری روی احساسات و زندگی‌مان پیدا می‌کنیم و از زندگی‌مان راضی‌تر خواهیم بود.

خلاصه کتاب من
من چه کسی هستم؟
مل تامپسون
در ۴۴ دقیقه مطالعه کنید
مشاهده کتاب من

تفاوت خودآگاهی و خودشناسی

خیلی‌ها فکر می‌کنند خودآگاهی و خودشناسی یک چیز هستند، اما یک فرق کوچک اما مهم دارند. خودشناسی (Self-knowledge) مثل این است که اطلاعات کلی در مورد خودت جمع کنی؛ مثلاً بدانی چه رنگی دوست داری یا در چه کاری استعداد داری. این یک دانش نسبتاً ثابت است.

اما خودآگاهی (Self-awareness) یک فعل است، نه یک اسم. این مهارت به معنای توانایی دیدن افکار، احساسات و رفتارهای خودمان در همین لحظه است. اگر خودشناسی به سؤال «من چه کسی هستم؟» جواب می‌دهد، مهارت خودآگاهی پاسخ می‌دهد: «من الان در حال فکر کردن به چه چیزی هستم و چرا؟» پس خودآگاهی ابزاری است که ما را به خودشناسی عمیق‌تر می‌رساند.

تفاوت ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه چیست؟

وقتی صحبت از خودآگاهی می‌شود، باید فرق بین ذهن خودآگاه و ناخودآگاه را بدانیم. مخصوصاً برای درک اینکه منظور از خودآگاهی و ناخودآگاهی در هویت چیست.

ضمیر خودآگاه مثل یک چراغ قوه کوچک است؛ شامل چیزهایی است که الان در حال فکر کردن به آن‌ها هستیم یا درکشان می‌کنیم. تصمیمات روزمره، منطقی و آگاهانه ما در این بخش گرفته می‌شود. اما ضمیر ناخودآگاه مثل یک اقیانوس بزرگ زیر آب است؛ پر از باورهای قدیمی، خاطراتی که فراموش شده‌اند و الگوهای رفتاری که بدون اینکه ما بفهمیم، زندگی‌مان را مدیریت می‌کنند.

هدف در تقویت خودآگاهی این است که بخشی از این اقیانوس (ناخودآگاه) را با چراغ قوه‌مان (خودآگاه) روشن کنیم تا بفهمیم ریشه بعضی از واکنش‌های تند ما از کجا می‌آید. اینطوری کنترل بیشتری بر هویت و زندگی‌مان پیدا می‌کنیم.

انواع خودآگاهی چیست؟

متخصصان می‌گویند نوع‌های مختلف خودآگاهی در دو حالت وجود دارد که برای رشد کامل باید هر دو را تقویت کنیم:

۱. خودآگاهی درونی (Internal Self-Awareness): این همان وضوح و شفافیتی است که ما در دیدن خودمان داریم. چقدر ارزش‌ها، هدف‌ها، احساسات و نقاط ضعف و قوتمان را می‌شناسیم؟ این نوع، مربوط به رابطه ما با خودمان است.

۲. خودآگاهی بیرونی (External Self-Awareness): این نوع به این معناست که دیگران ما را چطور می‌بینند؟ آیا می‌دانیم لحن صحبت، زبان بدن یا تصمیمات ما چه تأثیری روی همکاران، خانواده یا دوستانمان دارد؟

ممکن است خودآگاهی درونی خوبی داشته باشید، اما ندانید دیگران شما را مغرور ببینند. پس باید هر دو نوع خودآگاهی را باهم رشد دهید تا درک کاملی از خود در جهان داشته باشید.

 

معرفی خودآگاهی در روانشناسی

در دنیای روانشناسی، خودآگاهی یک ابزار درمانی اصلی است. روانشناسان می‌گویند تا وقتی که نفهمید مشکل کار کجاست (یعنی خودآگاه نباشید)، نمی‌توانید آن را حل کنید.

از دیدگاه روانکاوی، خودآگاهی یعنی پیدا کردن بخش‌هایی از ناخودآگاه که ما را اذیت می‌کنند و آوردن آن‌ها به سطح آگاهی. از دیدگاه‌های جدیدتر، تعریف خودآگاهی یعنی پذیرفتن خودمان همان‌طور که هستیم و هماهنگ کردن کارهایمان با ارزش‌هایمان. روانشناسان معتقدند که بدون این مهارت، تغییرات واقعی و پایدار در زندگی تقریباً غیرممکن است. این مهارت، اولین قدم برای رهایی از الگوهای غلط و پذیرش مسئولیت زندگی خود است.

خودآگاهی چیست و برای افزایش آن چه کارهایی انجام بدهیم؟ پیشنهاد مطالعه: خودآگاهی چیست و برای افزایش آن چه کارهایی انجام بدهیم؟

تعریف خودآگاهی در فلسفه

اگرچه خودآگاهی یک بحث داغ در روانشناسی مدرن است، اما فلاسفه هزاران سال است که به آن فکر می‌کنند. فیلسوف مشهوری مثل دکارت با جمله معروف «من فکر می‌کنم، پس هستم»، خودآگاهی را به عنوان اصلی‌ترین نقطه اثبات وجود ما معرفی کرد.

در فلسفه‌هایی مثل اگزیستانسیالیسم، تعریف خودآگاهی به معنای درک این است که ما کاملاً آزادیم که خودمان انتخاب کنیم چه کسی باشیم و همزمان، مسئول کامل تمام نتایج آن انتخاب‌ها هستیم. در این دیدگاه، خودآگاهی مثل یک هدیه بزرگ است که البته کمی بار سنگین مسئولیت را هم به دوش ما می‌گذارد و ما را به سمت یک زندگی عمیق‌تر و اصیل‌تر هدایت می‌کند.

مهارت خودآگاهی در کودکان

باید تقویت خودآگاهی در کودکان را از سن کم شروع کنیم. چطور؟ به جای اینکه به بچه بگویید: «گریه نکن» یا «عصبانی نباش»، به او کمک کنید تا احساسش را نام‌گذاری کند. مثلاً بپرسید: «من می‌بینم که عصبانی هستی. چه اتفاقی افتاد که این حس بهت دست داد؟»

آموزش خودآگاهی به کودکان از طریق بازی، کتاب‌های داستان در مورد احساسات و تمرین‌های ساده آرام‌سازی انجام می‌شود. وقتی کودک می‌فهمد که احساساتش مثل یک موج می‌آیند و می‌روند و می‌تواند آن‌ها را کنترل کند، در آینده فردی با اعتماد به نفس و با ثبات‌تر خواهد شد. این کار بهترین هدیه برای سلامت روانی آینده اوست.

ریشه عدم اعتماد به نفس در چیست؟ + راهکارهای افزایش اعتمادبه‌نفس پیشنهاد مطالعه: ریشه عدم اعتماد به نفس در چیست؟ + راهکارهای افزایش اعتمادبه‌نفس

مهارت خودآگاهی در نوجوانان

دوران نوجوانی دوران کشف هویت است. نوجوان دائماً از خود می‌پرسد: «من کی هستم؟» و «در این دنیا جای من کجاست؟» تقویت خودآگاهی در نوجوانان در این دوره حکم یک سپر دفاعی را دارد. این مهارت به آن‌ها کمک می‌کند تا نگذارند فشارهای دوستان یا توقعات خانواده، آن‌ها را از هدف‌ها و ارزش‌های واقعی‌شان دور کند.

نوشتن روزانه (دفتر خاطرات)، صحبت کردن درباره ارزش‌های فردی و بررسی اینکه در مواجهه با مشکلات چه عکس‌العمل‌هایی از خود نشان می‌دهند، برای آموزش مهارت خودآگاهی به نوجوانان عالی است. با یادگیری این مهارت، آن‌ها ابزاری قوی برای گرفتن تصمیم‌های مستقل و سالم در آینده به دست می‌آورند.

مهارت خودآگاهی در بزرگسالان

برای ما بزرگسالان، توانایی خودآگاهی کلید موفقیت در محل کار، رابطه بهتر با همسر و احساس رضایت عمیق‌تر از زندگی است. در بزرگسالی، خودآگاهی بیشتر مربوط به شناسایی الگوهای رفتاری تکراری است که در طول سال‌ها شکل گرفته‌اند. مثلاً اینکه همیشه در برابر انتقاد گارد می‌گیریم یا در استرس زیاد پرخوری می‌کنیم.

فرد بزرگسال خودآگاه می‌داند که کدام واکنش‌هایش منطقی و کدام‌ها صرفاً از روی عادت یا ناخودآگاه هستند. این مهارت برای مدیران و رهبران هم بسیار مهم است؛ چون فرد خودآگاه می‌داند که چطور باید با تیمش رفتار کند تا تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد. تمرین‌های روزانه، مثل مدیتیشن یا گرفتن بازخورد صادقانه از همسر، بهترین راه تقویت این مهارت در این سن است.

موانع خودآگاهی چیست؟

چرا رسیدن به خودآگاهی اینقدر سخت است؟ چون موانعی سر راه ما وجود دارند که باید آن‌ها را بشناسیم. بزرگ‌ترین این موانع چیست؟ چیزی که به آن «نقطه کور» می‌گوییم؛ رفتاری در ما که همه می‌بینند غیر از خودمان. مهم‌ترین موانع عبارتند از:

– زندگی روی خلبان خودکار: یعنی مدام مشغول کار و فکر باشیم و وقتی برای «مکث کردن» و فکر کردن به اینکه چرا این کارها را می‌کنیم، نگذاریم.

ترس از حقیقت: نخواهیم با نقاط ضعف یا حقایق دردناک درباره خودمان روبه‌رو شویم. این کار شجاعت می‌خواهد.

نپذیرفتن انتقاد: سریعاً بازخورد دیگران را رد کنیم و فکر کنیم آن‌ها اشتباه می‌کنند، در حالی که این بازخورد می‌تواند کلید خودآگاهی بیرونی ما باشد.

توهم دانستن: فکر کنیم خیلی خوب خودمان را می‌شناسیم، در حالی که فقط بخش کوچکی از خودمان را دیده‌ایم.

برای غلبه بر این موانع، نیاز به صداقت، شجاعت و تمرین منظم داریم.

خلاصه کتاب پیاده‌روی و سکوت در زمانه هیاهو
آشتی با دنیای درون
ارلینگ کاگه
در ۳۷ دقیقه مطالعه کنید
مشاهده کتاب پیاده‌روی و سکوت در زمانه هیاهو

مراحل رسیدن به خودآگاهی (سفر کشف خود)

رسیدن به خودآگاهی یک شبه اتفاق نمی‌افتد؛ مثل یک سفر می‌ماند که هر روز باید قدمی بردارید. اگر برایتان سؤال است که چگونه به خودآگاهی برسیم، این پنج مرحله را به یاد داشته باشید:

۱. بیدار شو! (توجه آگاهانه): اولین قدم این است که «حاضر باشید». در طول روز مکث کنید و بگویید: «من الان کجا هستم و چه کار می‌کنم؟» یا «چه حسی دارم؟» این کار یعنی تمرین مایندفولنس (ذهن آگاهی)؛ دیدن افکار و احساسات بدون قضاوت.

۲. ثبت اطلاعات (دفترچه یادداشت): شما یک محقق هستید! شروع کنید به ثبت «داده‌ها». هر شب چند دقیقه وقت بگذارید و بنویسید: «امروز چه چیزی حالم را خوب کرد؟» یا «چه چیزی عصبانی‌ام کرد؟» ژورنال‌نویسی یا بولت‌ ژورنال کمک می‌کند الگوهای رفتاری خود را ببینید.

۳. پیدا کردن الگوها (کشف سرنخ‌ها): در این گام از مراحل خودآگاهی، به یادداشت‌های خود نگاه کنید. متوجه می‌شوید که همیشه در مواجهه با رئیس‌تان استرس می‌گیرید یا وقتی خسته‌اید، تند حرف می‌زنید. این‌ها «محرک‌ها» (Triggers) و الگوهای شما هستند.

۴. چرا؟ (کندوکاو عمیق و شناخت الگوهای رفتاری): حالا زمان این است که بپرسید «چرا؟». چرا همیشه این‌طور واکنش نشان می‌دهم؟

۵. تغییر و امتحان کردن (عمل آگاهانه): در نهایت، باید کاری کنید. مثلاً اگر فهمیدید در بحث‌ها زود عصبانی می‌شوید، آگاهانه تصمیم می‌گیرید دفعه بعد، قبل از جواب دادن، سه ثانیه مکث کنید. این گام، تحقق عملی خودآگاهی است.

خودآگاهی؛ اولین قدم برای رسیدن به تکامل

خودآگاهی چیزی نیست که یک بار به دست بیاورید و تمام شود؛ این یک تعهد است برای اینکه هر روز بهتر و صادقانه‌تر زندگی کنید. درک عمیق‌تر از خودتان، پایه و اساس هر موفقیت دیگری است که می‌خواهید بسازید. اگر می‌خواهید از حالت «فقط واکنش دادن» به «انتخاب هوشمندانه» برسید، باید تمرین خودآگاهی را جدی بگیرید. این سفر گاهی سخت است، اما همیشه بهترین پاداش‌ها را دارد. پس همانطور که یاد گرفتید، برای چگونه به خودآگاهی برسیم، فقط باید شروع به تمرین کنیم. اتفافاً کتاب‌های خوبی هم در این زمینه نوشته شده است که اگر فرصت خواندنشان را ندارید، می‌توانید روی بوکاپو حساب کنید. ما نکات مهم و کاربردی بیش از ۷۰۰ کتاب را در بوکاپو جمع‌آوری کرده‌ایم که در راه رسیدن به خودآگاهی و بسیاری مهارت دیگر به شما کمک می‌کنند. برای نصب اپلیکیشن بوکاپو و خرید اشتراک کلیک کنید.

سوالات متداول
۱. خودآگاهی و خودشناسی چه فرقی با هم دارند؟

خودشناسی (Self-knowledge) دانش است (چیزی که می‌دانی)، اما خودآگاهی (Self-awareness) یک توانایی عملی است که باعث می‌شود افکار و احساساتت را در لحظه ببینی و درک کنی.

چرا خودآگاهی برای نوجوانان خیلی مهم است؟

مهارت خودآگاهی در نوجوانان به آن‌ها کمک می‌کند تا خودشان را در برابر فشار دوستان و انتظارات دیگران قوی کنند و ارزش‌ها و اهداف واقعی زندگی‌شان را بشناسند.

چطور می‌توانم بدون مدیتیشن، خودآگاه‌تر شوم؟

مدیتیشن عالی است، اما شما می‌توانید با نوشتن روزانه در دفترچه خاطرات (ژورنال‌نویسی)، پرسیدن نظر صادقانه دیگران از خودتان و اختصاص دادن چند دقیقه سکوت برای فکر کردن، خودآگاهی خود را بالا ببرید.

مهم‌ترین مانع برای رسیدن به خودآگاهی چیست؟

مهم‌ترین مانع، زندگی روی «خلبان خودکار» است؛ یعنی آنقدر مشغول باشید که وقت نکنید به کارهایی که انجام می‌دهید یا به احساساتی که دارید، فکر کنید و درباره آن‌ها تأمل کنید.

مراحل خودآگاهی شامل چه قدم‌هایی است؟

مراحل خودآگاهی عبارتند از: ۱. توجه به لحظه حال (بیدار شدن)، ۲. ثبت اطلاعات، ۳. پیدا کردن الگوهای تکراری، ۴. ریشه‌یابی و پرسیدن چرا و ۵. تغییر و عمل آگاهانه.

آیا خودآگاهی ذاتی است یا باید آن را یاد گرفت؟

توانایی اولیه برای خودآگاهی در همه ما هست، اما قوی کردن و تبدیل آن به یک مهارت خودآگاهی قدرتمند، یک کار کاملاً اکتسابی است و با تمرین و آموزش مهارت خودآگاهی به دست می‌آید.

این مطلب را با دوستانتان به اشتراک بگذارید:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *